|Chapter 3

Nasa mall ako ngayon. As usual shopping nanaman. Gusto ko muna kasing mapag-isa. Bute nga lumabas na ako sa bahay at hindi na ako nagkukulong pa sa kwarto ko.

Riiiiing Riiiing

My cellphone ringing

Natasha: Hello?

Michael: Hi sha!

Natasha: Anong kailangan mo?

Michael: IKAW! Hehe joke! Where are you?

Natasha: Ha? Ah eh. Nasa bahay lang.

Michael: Ooows?

Natasha: oo naman! Nasa kwarto ako. Nagkukulong.

Michael: Talaga?

Ano ba tong si Michael istorbo talagaa! Ayaw pang maniwala sa palusot ko. Nakooo.

Natasha: Oo nga ehhh!

Michael: Andito ako ngayon sa kwarto mo.

Aaawts! Nahuli ako. T.T obvious na nagsisinungaling ako. Anong sasabihin ko niyan?

Natasha: ahh. Hehe. Nasa bahay ako ng classmate ko.

Ayuuun! Bute lumabas sa bibig ko yun. Ang galling ko talaga!

Michael: ahh. Osige.. ako nalang mag-isa pumunta ng mall *sigh*

I felt guilt tuloy.

Natasha: ano? Pupunta ka ng m-mall?

Michael: oo papasama sana ako sayo eh pero huwag na. I think you are too busy to help me. BYE

Nako! Baka magkita kami nito.

Natasha: MICHAEL! Tekaaa.

Wala naaa. Nababa na niya. Tssk. Ang sama ko. Ba’t kasi hindi pa ako pumayag? Michael, sorry. Ngayon lang ‘to.. makapagshopping na nga. Hmm. Sana hindi kami magkita. Siguro naman ibang mall pupuntahan niya diba?

Michael POV

Si Natasha talaga.. kakapanibago. Ngayon lang niya ako hindi sinamahan. *sigh* nakaklungkot tuloy. Yiih. Kakainis talaga! Mag-isa tuloy akong pupunta ng mall.Nasa mall ako ngayon. May bibilhin kasi ako for Natasha. Gusto ko kasing makabawi sakanya. Ang tagal ko kasing nawala sa tabi niya. Ano kayang magandang ibigay sa babae? Hmm.. ahh! Alam ko na! necklace nalang.

May nakita akong store na puro accessories. Siguro naman may makikita akong necklace dito. Tingin. Tingin. Tingin.

Michael: miss! Kukunin ko po yun!

Sana magustuhan ni Natasha ito. Pauwi na sana ako ng may Makita akong babae sa loob ng shoe store. Parang familiar kase eh. Lumapit ako sa store nay un. Teka. Si Natasha yun ah.. anong ginagawa niysa dito? Diba nasa bahay siya ng classmate niya? Lagot sakin tong babaeng to.

Natasha POV

Pumasok ako sa isang shoe shop. Ang daming magandang sapatos!

Hey!

Hindi naman siguro ako yung hine-hey nung taong yun diba? Kaya hindi ako humarap

NATASHA!

Teka. Boses ni ano yun. Bakit ganon? Boses ng galit.. humarap ako dun sa tumawag sakin…

Natasha: Michael…

Heto ang ayaw ko eh. Ang mahuli ako ni Michael na nagsisinungaling. I can see in his eyes nag alit na galit siya. Yiih. Gusto ko lang naman mapag-isa. Kahit na galit nag alit siya. Ang gwapo pa rin niya!