|Chapter 2

Nasa airport ngayon ako para sunduin yung matalik kong kaibigan. Sawakas after 2 years makikita ko na siya ulet. Namiss ko siya sobraaa. Umalis kasi siya dahil gusting itrain ng tatay niya na kung paano ihandle yung company nila.

Michael: Natasha?

Wala akong marinig kasi nagpapatugtog ako. Bale nakaearphone ako. Favorite song ko pinapatugtog ko. Bigla ko nalang naramdaman na may nagaalis ng earphone ko sa right ear ko.

Natasha: oi! Ang kapal ng mukha mo----- ??? Ma-m-Michael?

Michael: HAHAHAHA! Hindi ka pa rin nagbabago. Haha.

Natasha: ikaw nga ba si Michael ah?

Michael: opo nga!

Shocks ang gwapoo! Hindi ako makapaniwala. 2 years lang siya nawala tapos gumwapo siya lalo? Waaah. Kakainlove! HEEP. Bestfriend kop ala siya. Hehe

Michael: Nawala lang ako.. gumanda ka na ah! Anong meron?

Natasha: Gumanda? Hehe. Ako? Nako. Bola nanaman yan. Eh hindi nga ako nagpapaganda.. Teka ikaw nga ba talaga si Michael?

Michael: oo ngaaaaa! Tignan mo man itong bracelet na suot-suot ko! Ito yung binigay mo sakin diba?

Natasha: ang gwapo mo…

Michael: ano?

Natasha: ang sabe ko.. asan yung chocolates ko ah? Wag mong sabihing nakalimutan mo. Lagot ka sa akin!

Nako. Sana hindi niya narinig..

Michael: Ba’t ko naman makakalimutan? Andito sa loob ng bag ko.

Natasha: ASAAAAAN? Asan?

Michael: mamaya na. tara kain muna tayo sa labas.

Natasha: sige na nga.. *sob*

Michael: ikaw talagaa. Kahit kalian ang cute cute mo!. *sabay kurot sa ilong ko*

Natasha: ano ba!! Ang sakit nun ah! Nakakainis ka talaga kahit kalian! Hmp.

_

Nasa restaurant kami ngayon. Paborito naming dalawa itong restaurant. Ditto kami kumakain pag nagkakaproblema kami.

Oo nga pala. Hindi niya pa alam yung tungkol samin ni..

Michael: kamusta pala kayo ni Tri--..

Nako. Akala ko makakalimutan na niya yan.

Natasha: ah yon! Ha-ha. Wa-wala nang kame.

I faked a smile.

Michael: what? But that boy promised me…

Natasha: wag na natin siyang pag-usapan..

Michael: kalian pa?

Natasha: Michael…

Tinignan niya ako ng masama

Natasha: okay.. 2months after nung umalis ka.

Michael: Ba’t ‘di mo man lang sinabi saken? Edi sana umuwi ako ng maaga?

Natasha: ayokong istorbohin ka. Anyway.. past is past. Okay?

Michael: hay.. I didn’t expect na…

Talang hindi ko siya sinabihan kase.. for sure uuwi siya agad. Ayoko naming malungkot daddy niya ng dahil sa akin.. Si michael? Bestfriend ko siya since nung grade 6. lagi ko siyang kasama. Wala akong problema kapag kasama ko siya.